داروهای درمان هدفمند برای درمان سرطان خون در کودکان

بازدارنده های BCR-ABL برای CML (و برخی موارد ALL)

تقریباً همه کودکان مبتلا به سرطان خون میلوئیدی مزمن (CML) دارای یک کروموزوم غیرطبیعی در سلول های سرطان خون خود هستند که به عنوان کروموزوم فیلادلفیا شناخته می شود. این کروموزوم ها دارای جهش ژنی خاصی تحت عنوان BCR-ABL هستند و به رشد سلول های لوسمی کمک می کنند.

داروهای هدفمند معروف به مهارکننده های تیروزین کیناز (TKI) مانند ایماتینیب (Gleevec)، داساتینیب (Sprycel) و نیلوتینیب (Tasigna) به سلول هایی حمله می کنند که جهش ژن BCR-ABL دارند. این داروها در کنترل سرطان خون برای مدت طولانی در اکثر کودکان بسیار موثر هستند، اگرچه هنوز مشخص نیست که این داروها می توانند به بهبود CML کمک کنند. این داروها روزانه به صورت قرص مصرف می شوند.

تعداد کمی از کودکان مبتلا به لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) نیز کروموزوم فیلادلفیا را در سلول های سرطان خون خود دارند. مطالعات نشان داده است که وقتی یکی از این داروهای هدفمند همراه با شیمی درمانی تجویز می شود نتیجه آنها بهتر می شود.

عامل افزایش خطر سرطان تخمدان

داشتن یکی از عوامل خطر سرطان تخمدان یا حتی تعدادی از آن ها به معنای ابتلا به این بیماری نیست و برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است هیچ عامل خطر شناخته شده ای نداشته باشند. عامل خطر هر چیزی است که احتمال ابتلا به بیماری مانند سرطان را افزایش دهد. سرطان های مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند که برخی از آن ها مانند سیگار کشیدن قابل تغییر هستند و موارد دیگر، مانند سن یا سابقه خانوادگی شخص، قابل تغییر نیستند. محققان چندین عامل خطر را کشف کرده اند که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان تخمدان اپیتلیال را افزایش دهند که این عوامل خطر در انواع دیگر سرطان تخمدان مانند تومورهای سلول های زایا و تومورهای استروما اعمال نمی شود.

جدیدترین و مهمترین یافته در مورد علت سرطان تخمدان این است که این سرطان در سلول های انتهای لوله های رحمی شروع می شود و لزوماً در خود تخمدان ایجاد نمی شود.

عوامل خطر سرطان تخمدان
عوامل خطر سرطان تخمدان با تأثیرات نامشخص
عوامل خطر سرطان تخمدان که می توانند خطر ابتلا را کاهش دهند

برای درمان سرطان تخمدان، روش های مختلفی وجود دارد که در ادامه به بررسی کامل هر کدام می پردازیم. انتخاب نوع روش درمانی به عهده پزشک متخصص می باشد که با توجه به نتایج آزمایشات مختلف، این کار انجام می شود. نتایج مرحله بندی سرطان نیز، می تواند به انتخاب روش درمانی کمک کند. برای زنان در سنین باروری که دارای انواع خاصی از تومور هستند و سرطان در اولین مرحله است، ممکن است بدون برداشتن تخمدان و رحم، سرطان تخمدان درمان شود.

جراحی، درمان اصلی بیشتر سرطان های تخمدان است. میزان جراحی بیمار برای درمان سرطان تخمدان به میزان گسترش سرطان و سلامت عمومی او بستگی دارد.

مرحله بندی سرطان سینه

بعد از تشخیص سرطان سینه، پزشکان با انجام آزمایش های مختلف میزان گسترش این بیماری را در بدن فرد بررسی می کنند که به این فرآیند مرحله بندی گفته می شود. مرحله بندی سرطان سینه میزان سرطان در بدن را توصیف می کند. این کار کمک می کند تا میزان جدی بودن سرطان و بهترین روش برای درمان آن مشخص شود. اولین مرحله سرطان پستان ،مرحله 0 (کارسینومای درجا) است. سپس از مرحله (1) تا (4) متغیر است. به عنوان یک قاعده، هرچه عدد مرحله پایین تر باشد، سرطان کمتر گسترش یافته است و عدد بالاتر، مانند مرحله 4، به معنی گسترش بیشتر سرطان است.

برای اکثر انواع سرطان، پزشکان باید بدانند که اندازه سرطان چقدر است و در جا قرار گرفته تا به تعیین بهترین گزینه های درمانی کمک کند. به عنوان مثال، بهترین درمان برای سرطان در مراحل اولیه ممکن است جراحی یا پرتودرمانی باشد. در حالی که یک مرحله پیشرفته تر ممکن است به درمان هایی نیاز داشته باشد که به همه قسمت های بدن برسد. مانند شیمی درمانی، درمان هدفمند یا ایمونوتراپی. البته، مرحله بندی سرطان تنها عاملی نیست که برای تصمیم گیری در مورد بهترین روش ها استفاده می شود.

گاهی اوقات، سرطان های دارای مراحل مختلف ممکن است به یک شیوه درمان شوند، یا سرطان های دارای یک مرحله به روش های مختلف درمان شوند. عوامل بسیاری بهترین گزینه های درمانی را برای هر فرد تعیین می کنند. همه سرطان ها مرحله بندی نشده اند. به عنوان مثال، لوسمی ها که سرطان سلول های خونی هستند، به طور معمول تا زمان یافتن آن ها، در بدن پخش می شوند.

آزمایشات مرحله بندی سرطان
سرطان می تواند در زمان های مختلف مرحله بندی شود
مرحله بالینی
مرحله آسیب شناختی (Pathological staging)
مرحله Post-neoadjuvant therapy
مرحله عود یا پیشرفت

بیوپسی یا نمونه برداری پروستات، روشی قطعی برای اطمینان از وجود سرطان پروستات و یکی از راه های تشخیص سرطان پروستات می باشد. اگر نتیجه آزمایش های اولیه مانند آزمایش خون، آنتی ژن اختصاصی پروستات PSA یا آزمایش دیجیتال رکتال مثبت باشد، اورولوژیست به بیمار بیوپسی پروستات را توصیه می کند. نمونه ای از بافت پروستات زیر میکروسکوپ قرار گرفته و به لحاظ ناهنجاری های سلولی که نشانه سرطان پروستات است، مورد بررسی قرار می گیرند. در صورت وجود سرطان، سرعت پیشرفت سرطان پروستات تعیین می شود و بهترین گزینه درمانی به شما پیشنهاد داده می شود.

بیوپسی یا نمونه برداری پروستات به منظور  کشف بهتر سرطان پروستات و انتخاب بهترین گزینه درمانی برای درمان فرد مبتلا به سرطان  صورت می گیرد.

در طی بیوپسی پروستات از یک سوزن برای جمع آوری تعدادی نمونه از بافت غده پروستات استفاده می شود. این روش توسط پزشک متخصص در سیستم ادراری و اندام های جنسی مردان (متخصص اورولوژی) انجام می شود. سپس بافت برای بررسی سرطان از زیر میکروسکوپ بررسی می شود. اگر سرطان یافت می شود، نتایج بیوپسی نشان می دهد که چقدر تهاجمی است. به عبارت دیگر احتمال گسترش آن در خارج از پروستات چقدر است.

دو نوع بیوپسی پروستات وجود دارد:

بیوپسی هدایت شده با سونوگرافی از طریق رکتال (TRUS) جایی که در آن سوزن از طریق مقعد وارد بدن می شود.
بیوپسی Transperineal که در آن سوزن از طریق پوست بین بیضه ها و مقعد وارد بدن می گردد.

در بسیاری از بیمارستان ها ممکن است قبل از انجام بیوپسی، نوع خاصی از تصویر برداری با رزونانس مغناطیسی (MRI ) یا اسکن MRI چند پارامتری (mpMRI) صورت گیرد.

راههای درمان سرطان پستان بسته به نوع آن و مرحله بیماری و میزان گسترش آن در بدن، می تواند متفاوت باشد. اغلب، افراد مبتلا به سرطان پستان، چندین روش درمان را برای درمان آن تجربه می کنند. در سال های اخیر، پیشرفت های قابل توجهی در زمینه درمان سرطان سینه رخ داده و امید بیشتری به بیمارانی که مبتلا به این سرطان هستند، بخشیده است. امروزه به جای تنها یک یا دو روش درمانی، منویی از گزینه های درمانی وجود دارد که برای مبارزه با سلول های سرطانی، به کار گرفته می شوند.

به محض تشخیص سرطان پستان، تیم مراقبتی گزینه های درمانی را با بیمار درمیان می گذارند تا با آگاهی کامل در مورد آنها فکر کند. بیمار بایستی مزیت ها روش درمان را در مقابل ریسک های احتمالی و عوارض جانبی آن بسنجد. روش های درمانی سرطان پستان، به دو صورت موضعی و سیستمیک هستند. درمان های موضعی سرطان سینه شامل روش هایی مانند جراحی و رادیوتراپی است و درمان های سیستمیک سرطان سینه، روش هایی مانند شیمی درمانی، هورمون درمانی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی را در برمی گیرد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

یکی از رایج ترین روش های درمان سرطان پستان، جراحی است که شامل برداشتن تومور و نواحی اطراف آن می باشد.

سرطان پستان یکی از شایع ترین علت سرطان در هر دو گروه سنی می باشد اما در ایران پنجمین علت مرگ و میر می باشد. سن شیوع در خانم های ایرانی به ظاهر 10 سال جوانتر است و علت آن، وجود جمعیت جوان کشور می باشد. هر ساله 13000 بيمار جديد مبتلا به سرطان سينه در ايران تشخيص داده مي شود. پیش بینی می شود در سال 2030 ، 60 درصد به بیماران سرطان پستان کشور افزوده می شود.

طبق آمادرهای صورت گرفته از هر 14-9 زن يكنفر به سرطان پستان مبتلا می شود. متأسفانه ميزان گسترش اين بيماري سير صعودی دارد و تعداد مبتلايان هر سال بيشتر مي شود.اما به دلیل اینکه نوع سرطان خوبی می باشد خطر مرگ ندارد و در جهان نیز دومین علت مرگ در بین خانم ها می باشد.

خوشبختانه با تشخیص به موقع و قبل از لمس ضایعه و تغييرات بافت پستان در ماموگرافی می توان از پیشروی بیماری سرطان سینه جلوگیری کرد. در ماموگرافي كانون تشكيل سرطان مشخص شده و اين يعني پيشگيري از سرطان . به طور کلی هدف از غربالگري كشف سرطان در ماموگرافي قبل از لمس توده است كه در اين صورت نتايج درمان ايده آل خواهد بود.

تمامی بیمارانی که مبتلا به سرطان می شوند، چه در مرحله تشخیص بیماری و چه در مرحله درمان، نیاز به مراجعه به مرکز درمان سرطان دارند. خدمات مراکز درمان سرطان در راستای تشخیص به موقع بیماری و پیگیری اقدامات لازم جهت درمان، کمک شایانی به بیماران سرطانی می کند. هر یک از مراکز درمان سرطان با توجه به تجهیزاتی که دارند، ممکن است قادر به انجام برخی از روش های تشخیص و درمان سرطان یا تمامی آنها باشند.

سرطان نوعی بیماری شایع است که ناشی از رشد غیرطبیعی سلول هاست و مهم ترین راه نجات از این بیماری، تشخیص به موقع آن می باشد.

پیش از این، مطلبی در رابطه با روش های تشخیص سرطان ارائه نمودیم و به چگونگی انجام این روش ها پرداختیم. پس از تشخیص سرطان و تعیین نوع آن، نوبت به پیگیری راه های درمان سرطان می رسد. بیماری سرطان نیاز به درمان های خاصی دارد و بسیار مهم است که یک مرکز درمان سرطان پیدا کنید که درمان مورد نیاز شما را ارائه دهد. اینکه چگونه یک مرکز درمان سرطان را پیدا کنیم، بستگی به خودمان و معیارهایی دارد که انتخاب ما را تحت تأثیر قرار می دهند.

همانطور که می دانید سرطان رشد غیر طبیعی سلول هاست و سلول های سرطانی این قابلیت را دارند که به کلیه بخش های بدن گسترش یابند. اگر مشکوک به سرطان باشید، ممکن است پزشکان به واسطه روش های تشخیص سرطان، وجود یا عدم وجود این بیماری را در بدن شما مورد بررسی قرار دهند. در این راستا، ممکن است از تست های آزمایشگاهی برای تشخیص سرطان استفاده نمایند. در انجام تست های آزمایشگاهی برای تشخیص سرطان، نمونه خون، ادرار، دیگر مایعات بدن یا بافت ها به منظور تشخیص سلول های غیرطبیعی یا تومورها مورد بررسی قرار می گیرند تا مشخص شود آیا فرد مبتلا به سرطان یا مستعد سرطان است یا نه. بایستی این مرحله پشت سر گذاشته شود تا راه های درمان سرطان، جهت رهایی از این بیماری به کار گرفته شوند.

رایج ترین تست های آزمایشگاهی شامل آزمایش ادرار، خون و تومور مارکرها می شود.

همچنین، تست های آزمایشگاهی ممکن است برای غربالگری بیماران در معرض خطر، تعیین مرحله بیماری، شناسایی گزینه های درمانی و ارزیابی اینکه آیا سرطان به درمان پاسخ می دهد یا نه، انجام گیرد. به واسطه انجام تست های آزمایشگاهی مشخص می شود آیا بیماری فرد عود کرده و یا اینکه سرطان جدیدی بدن او را درگیر کرده است. این آزمایش ها شامل آزمایش خون، آزمایش ادرار و تومور مارکرها می شود.