درمان سرطان سینه بدون شیمی ‌درمانی

سرطان سینه

تحقیق پیرامون احتمال بازگشت سرطان

پیش از این مطالعاتی موسوم به (TAILORx) بر روی بیش از ده هزار زن مبتلا به سرطان سینه ی گونه ی HR-مثبت و HER2-منفی که بیماری هنوز تا گره های لنفاوی شان گسترش نیافته بود، انجام شده بود. تومورهای این بیماران با نوع خاصی از تست ژنتیک به نام (Oncotype DX) آزمایش شد تا احتمال بازگشت مراحل ابتدایی درمان سرطان سینه (مراحل 1 و 2)، پس از درمان اولیه پیشبینی شود. در این آزمایش پس از نمونه برداری از تومور، مجموعه ای از 21 ژِن در سلول های سرطانی را بررسی می کنند تا احتمال عود سرطان را در اعداد بین 0 تا 100 ثبت کنند. هرچقدر این عدد بالاتر باشد، احتمال بازگشت سرطان بیشتر است. تحقیقات پیشین دریافته بودند که زنانی با نمره ی 10 یا پایین تر از آن نیازی به شیمی درمانی نداشته‌اند، اما شیمی درمانی برای عددهای بالاتر از25، مفید بوده است. با این حال  پزشکان گروه زیادی از زنان با عدد بین ۱۱ و ۲۵- برای استفاده از شیمی درمانی مردّد بودند.

صرف نظر کردن از شیمی درمانی

در تحقیقات جدید تعداد 6,711 از زنانی که در آزمایش بالا شرکت کرده بودند و در رده‌های میانی (بین 11 تا 25) قرار داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. هدف تحقیق این بود که مشخص شود صرف نظر کردن از شیمی درمانی چقدر برای شان بی خطر است.
پس از جراحی سینه، گروهی از این بیماران تحت مراقبت های شیمی درمانی و هورمون درمانی قرار گرفتند و برای گروهی دیگر تنها به هورمون درمانی اکتفا شد. هدف این تحقیق «اندازه‌ گیری درمان بدون بازگشت بیماری تهاجمی» (invasive disease-free survival) بود، یعنی: تعداد زنانی که در یک بازه ی زمانی پس از جراحی زنده مانده اند یا سرطان شان عود نکرده، یا به سرطان جدیدی مبتلا نشده‌اند. نتایج تحقیق میان این دو گروه بسیار مشابه بود:
•    پنج سال پس از درمان، آمار درمان بدون بازگشت در بین آنهایی که تحت شیمی درمانی قرار گرفتند 93.1%، و در بین آن ها که شیمی-درمانی انجام ندادند 98.8% بود.
•    9 سال پس از درمان، آمار درمان بدون بازگشت بین افرادی که شیمی درمانی انجام دادند 84.3% و برای آن¬هایی که شیمی-درمانی نداشتند 83.3% بود.
همچنین آمار زنده ماندن بین این دو گروه نیز بسیار مشابه بود:
•    پنج سال پس از درمان سرطان سینه، آمار زنده ماندن کسانی که تحت شیمی-درمانی بودند 98.1% و برای آنها که شیمی درمانی نداشتند 98.0% بود.

https://www.bbc.com/zhongwen/trad/science-44359806

•    9 سال پس از درمان، آمار زنده ماندن بین کسانی که شیمی درمانی داشتند 93.8 و آنهایی که شیمی درمانی نداشتند 93.9% بود.
دکتر جِرِمی اِیبرمز (Jeremy Abrams, MD) یکی دیگر از نویسندگان این تحقیق گفته: «تاکنون ما قادر بودیم به بیمارانی با ریسک بالا یا ریسک پایین، بازگشت سرطان پیشنهاد گذراندن شیمی درمانی را بدهیم، اما برای کسانی با ریسک، متوسط هیچ وقت در انتخاب شیوه ی درستِ درمان قطعیت وجود نداشت. اما این یافته‌های جدید که حاکی از بی فایده بودن، ترکیب شیمی درمانی و هورمون درمانی در اغلب بیماران با ریسک متوسط است، کمک زیادی به تومورشناسان و بیماران در انتخاب شیوه ی درمانی می کند.»

عامل سن و سال

این تحقیق نشان می‌دهد که انتخاب شیمی درمانی تاثیر مثبتی بر زنان 50 ساله یا جوان تری که عدد احتمال عود سرطان شان بین 16 تا 25 بوده، داشته است. در این گروه سنی در اعداد 16 تا 20 میزان بازگشت سرطان 2% کم تر و در اعداد بین 21 تا 25 میزان بازگشت سرطان 7% کم تر است.
در نهایت نویسندگان با این یافته ها به این نتیجه رسیدند که شیمی درمانی در حدود 70درصد از موارد سرطان سینه ی HER2-منفی، HR-مثبت و نود-منفی قابل چشم پوشی است. این مساله در مورد زنانی صدق می کند که:
•    بالاتر از 50 سال سن دارند و عدد احتمال عودشان بین 11 تا 25 است.
•    عدد احتمال عودشان بین 0 تا 10 است -با هر سن و سالی.
•    50 سال یا کمتر از آن سن دارند و عدد احتمال عودشان بین 11 تا 15 است.
همچنین براساس این یافته ها، برای آن 30 درصد باقی مانده از بیماران مبتلا به سرطان سینه ی گونه ی HR-مثبت، HER2-منفی، یا نود-منفی می توان شیمی درمانی را توصیه کرد، یعنی آنهایی که:
•    عدد احتمال عودشان بین 26 تا 100 است، با هر سن و سالی.
•    50 سال یا کم تر از آن سن دارند و عدد احتمال عودشان بین 16 تا 25 است.

بیشتر بدانید